Another London week gone by

Vanavond eindelijk nog eens een beetje tijd om nog eens een berichtje te schrijven met het verslag van alweer een spannende week in London City.

Maandag en dinsdag waren redelijk rustig. Er is wel een nieuwe intern bij ons op de vloer, de Griekse Neja, die geen SAS kent. Onze projectbegeleider kwam 2 dagen later bij ons met de vraag of wij haar een beetje onder onze hoede wilden nemen... Hij is dus precies wel tevreden van ons. Voor de rest begint ons project deftig te lopen, de grootste analyses zijn achter de rug, en op basis van de performantiemaatstaven kunnen we nu onze analyses verfijnen en opnieuw naar de performantie gaan kijken. En tegelijkertijd natuurlijk een finaal rapport schrijven!

Woensdag hadden we een analysis Team meeting, waarin Kim en ik ons moesten voorstellen met behulp van een presentatie. Ik sloot de mijne af met een famous Belgian People quiz, en moest tot mijn grote verrassing vaststellen dat NIEMAND Tom Boonen kende, zelfs niet na de hint "wereldkampioen wielrennen van 2 jaar geleden in Madrid". Eddy Merckx was het antwoord dat het dichtst in de buurt kwam...Voor de vragen rond Justine Henin en Jaques Rogge mocht ik wel snoepjes uitdelen voor de correcte antwoorden. Daarna was het (zoals altijd na een analysis meeting) richting pub voor een rondje op kosten van de baas, en ik ben meegeweest, ondanks mijn normale fietsverplichtingen van diezelfde avond.

Op donderdag moest ik het gemiste ritje van woensdag dan maar goedmaken: De dag begonnen met een loopsessie van 20 minuten naar het werk. Dan van 8 tot 9 een eerste krachttraining in de fitness, douchen, werken tot halfeen, en dan een tweede krachttraining van een uur. Diezelfde avond werd er ter gelegenheid van het vertrek van enkele collega's een feestje gegeven in een club in Central Londen. Alleen Dunnhumby volk, veel drank en ambiance! Toen de lichten na "New York New York" aangingen (om 2uur al!) vloekte ik wel even, maar langs de andere kant beseften we wel dat we daar anders waarschijnlijk tot 6uur hadden gestaan, terwijl we de dag erna moesten werken. Het was wel een memorabele avond: veel gebabbeld met de collega's, veel gedanst, en de kerel die wegging heeft 3 keer in zijn bloot gat temidden van zijn toekomstige ex-collega's staan dansen.

Vrijdag was het zoals te verwachten heel wat minder. Professor Van den Poel kwam op bezoek, en toen hij toekwam hadden we net de slapers een beetje uit onze ogen gekregen. Na hem geupdated te hebben heeft Kim me nog ingeblikt in het snookeren, en daarna was het al Lunchtime. Dit keer bracht de gulle prof ons naar een Italiaans restaurantje. 2 (!!!) uur later waren we opnieuw aan het "werk", en na een uurtje zat de dag er alweer op.

Direct na het werk was het te squashen met Koen (MMA student van vorig jaar) en een select groepje van Dunnhumby. Wat een niveau haalden die mannen zeg! Gelukkig was de Teammanager Luk niet zo'n ster, en tegen hem kon ik me nog enigzins de vernederingen besparen (3-1 verloren). Daarna naar huis en om 10uur in mijn bed om "fris" te zijn voor de dag erna: de zaterdagrit met Southwestern!

Toen ik op mijn fiets sprong op zaterdagochtend voelde ik al meteen dat het niet goed zat: een moe gevoel wegens teveel alcohol en te weinig slaap, en een enorm stijve kont van het squashen. Dat beloofde. Op klim 1 was er alweer 2 man weg, en ik kon me weer niet bedwingen, en voor ik het wist waren we alweer vollen bak aan't koersen. De rest van de voormiddag had het vaste recept van koersen en babbelen, maar vlak voor de middagstop stond er nog een echt BEEST op het menu. een supersteile helling midden in een bos, echt geflipt. Ik werd 2e achter Mathew. Op
de middagstop verorberde ik een reuze-kipsandwich, en ook de anderen hadden een enorme eetlust:-). Op de terugweg was het heel wat rustiger, en voor ik het goed en wel doorhad waren we alweer op de Klim vlak voor Shere (alweer tweede achter Mathew), en Coomb Bottom. Daar koerstte ik niet mee, omdat ik voelde dat ik anders alweer half kruipend naar huis ging rijden. Ik had die dag opnieuw 183 kilometer op 6uur en drie kwartier...'s avonds gingen we nog uitgaan, maar ik mocht niet binnen omdat ik 'sneakers' aanhad. De ideale gelegenheid om eens wat te bekomen, anders lag ik nu al te slapen denk ik, want de anderen waren maar om halfzes terug thuis.

nog een leuke anekdote van de rit van zaterdag: er was ook een Spanjaard mee, die al jaren in Engeland woont, maar nog steeds een beetje het spaanse accent heeft. Toen we het over het deelnemersveld hadden van de zaterdagritten, zei hij heel sappig: "These guys are ANIMALS, just like you" muhaha;-)

Volgende week 3 dagen werken en dan richting huis voor het tweede deel van de week! Cinematje met Delphine, frietjes van de frituur, balletjes in tomatensaus, konijn met kroketjes,... valt het op wat ik het meeste mis?;-)